کارگاه عمومی جوش صنایع: )یک واحد، عملی( جوشکاری به عنوان یکی از درس های کارگاهی رشته مهندسی صنایع مورد توجه قرار میگیرد و یکی از روش های متداول اتصال دائم قطعات به یکدیگر است. جوشکاری در مقایسه با سایر روش های اتصال از لحاظ اقتصادی، سرعت اتصال، استحکام، دوام، وسعت کاربرد آن در صنعت و عدم تضعیف قطعات فلزی، روش بهتری است. در جوشکاری برای اتصال دو فلز )فلزات پایه یا Base Metal )به یک منبع انرژی حرارتی نیاز است. برای جوشکاری دو قطعه فلزی را به طور همگن با ایجاد باند فلزی به هم متصل می کنند. به طوری که محل اتصال از نظر خواص مکانیکی با سایر قسمت ها یکسان بوده و به طریقه آنالیز شیمیایی نمی توان محل اتصال را از سایر قسمت ها تمیز داد. اکثر مواقع در جوشکاری با الکترود مصرفی برای اتصال دو فلز )فلزات پایه یا Base Metal )نیاز به فلز واسطه یا الکترود )فلز پرکننده یا Filler Metal )می باشد که تقریباً ترکیبی مشابه فلزات پایه دارد و دمای ذوب الکترود در حد دمای ذوب فلزات پایه است. در حقیقت حین اتصال با اعمال منبع گرما فقط فلز پرکننده ذوب نمی شود، بلکه هم فلزات پایه و هم الکترود ذوب خواهد شد. البته این موضوع بستگی به روش جوشکاری دارد که الکترود مصرفی باشد یا الکترود غیرمصرفی. از موارد کاربرد جوشکاری می توان به ساخت مخازن تحت فشار، اسکلت های ساختمانی، صنعت نفت و گاز، سازه های دریایی، صنعت خودرو، صنعت هوا فضا و ... اشاره کرد.